روح و نفس و ماهیت آنها چیست و چگونه است ؟

روح و نفس و ماهیت آنها چیست و چگونه است ؟

وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً [الإسراء : 85]

و از تو درباره «روح‏» سؤال مى‏كنند، بگو: «روح از فرمان پروردگار من است; و جز اندكى از دانش، به شما داده نشده است!» (85)

اطلاعاتی که ما از روح داریم همانگونه که آیات قرآن به ما میگوید بسیار کم است سوای از خرافاتی که گاهآ بیان مکنیم و به آن مبتلا هستیم زمینه تحقیقی ندارد و تمامآ بیان اوهام و تصورات و خیالپردازی های ما هستند که ناشی از نا آگاهی و جهل نسبت به فرموده های خداوند است آیه فوق قطعآ بیان میکند که سوالهایی که مردم از تو در باره روح میپرسند تنوع و گوناگونی نگرششان را در باره روح بیان میکنند به آنها  بکو که روح  از دستورات و کارهای پروردگار من است اما بجز مقدار کمی ازدانش موجودیت روح  به شما داده نشده است آنچه که ما امروزه به روح نسبت میدهیم همان است که در قرآن به نفس نسبت میدهد مثلآ به باور ما هنگام مرگ  روح ما را از بدن ما خارج میکنند اما قرآن میگوید این نفس ماست که متوفی میشود و از کالبد ما خارج میشود در این مقاله تمام آیات روح در قرآن را مینویسم و بعضی از آیات را که واژه نفس در آنها آمده برای مقایسه و یک نتیجه گیری تحقیقی در اختیار خواننده میگذارم اما به عقیده من روح انسانی وجود ندارد و نفس انسانی است که ما را به فسق و فجور و تقوی و پرهیز کاری رهنمون میگردد اما این باور را هم دارم که ما بسیار کم از روح میدانیم بنا بر این کسانی که شیادانه اظهار میکنند که با عالم ارواح ارتباط دارند و روح احضار میکنند شیادان فریبکاری هستند که برای ارتزاق خود به کذب و فریب مردم میپردازند

چرا روح در قران همواره مفرد است؟

شاید تا کنون به این فکر نکرده اید که روح در قرآن کریم  همیشه بصورت مفرد امده و در هیچ آیه ای بصورت جمع نیامده یعنی خدا در قرآن هرگز واژه ارواح را به کار نمیبرد اما شیطان وجمعش شیاطین و ملک و جمعش ملائکه و نفس وجمعش نفوس و........بصورت مفرد و جمع در قرآن آمده و تنها کلمه روح است که مستثناست و فقط بصورت مفرد روح آمده و این جای تامل و بحث دارد تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ [القدر : 4]

فرشتگان و «روح‏» در آن شب به اذن پروردگارشان براى (تقدير) هر كارى نازل مى‏شوند. (4)

 وقتی به این آیه و آیات مشابه آن در قرآن توجه میکنیم این سوال بوجود میآید که چرا خدا نمیگوید تنزل الملائکه والارواح یعنی فرشته ها و ارواح نازل میشوند و میگوید  تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فرشتگان و «روح‏» نازل مى‏شوند. فرشته ها و روح نازل میشوند در حالیکه ملائکه بصورت جمع هستند اما روح مفرد است

آنچه که قرآن در باره روح به ما میگوید

در قرآن روح مخلوق خدا و رسول خداست

فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَاباً فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَراً سَوِيّاً [مريم : 17]

فاتخذت من دونهم حجابا فارسلنا اليها روحنا فتمثل لها بشرا سويا (17)

در ایه  فوق روح فرستاده و رسول خداست که بصورت بشری بسوی مریم فرستاده میشود و این نشان میدهد که روح میتواند تغییر شکل دهد و به شکل انسان در آید

دمیدن روح چیست آیا در قرآن خدا روح دارد؟

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ [الحجر : 29]

هنگامى كه كار آن را به پايان رساندم، و در او از روح خود (يك روح شايسته و بزرگ) دميدم، همگى براى او سجده كنيد!» (29)

ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ [السجدة : 9]

ثم سواه و نفخ فيه من روحه و جعل لكم السمع و الابصار و الافئدة قليلا ما تشكرون (9)

وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ [التحريم : 12]

و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دميديم; او كلمات پروردگار و كتابهايش را تصديق كرد و از مطيعان فرمان خدا بود! (12)

وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ [الأنبياء : 91]

و به ياد آور زنى را كه دامان خود را پاك نگه داشت; و ما از روح خود در او دميديم; و او و فرزندش ( مسيح) را نشانه بزرگى براى جهانيان قرار داديم! (91)

همانطور که در آیات فوق مشاهده میشود در خلقت آدم وعیسی از دمیده شدن روح سخن به میان آمده باید توجه کنیم که طبق آیات قرآن خدا مثل و مانندی ندارد و هیچ چیز مانند او نیست........ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ [الشورى : 11] ...........هيچ چيز همانند او نيست و او شنوا و بيناست! (11) بنا بر این کلمه روحی به معنی روح من این معنی را نمیدهد که خدا روح دارد بلکه دلالت میکند بر اینکه روح مخلوق خداست و تحت مالکیت خداست مانند کلمه عبادی در ایه وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ..... [البقرة : 186] و هنگامى كه بندگان من، از تو در باره من سؤال كنند، (بگو:) من نزديكم...........186 نشان از آن دارد که بنده ها تحت مالکیت خدا هستند و نه اینکه بخشی از وجود خدا باشند اما نفخه روح در کالبد آدم و عیسی یعنی جان و حیات و زندگی بخشیدن به آدم و عیسی  و بوجود آمدن وشدن بر اساس دستور خداوند زیرا قرآن به کسانی که از تولد عیسی تعجب میکنند آفرینش عیسی را مانند آفرینش آدم میداند که خدا به او میگوید بشو سپس میشود إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ [آل عمران : 59]

مثل عيسى در نزد خدا، همچون آدم است; كه او را از خاك آفريد، و سپس به او د: «موجود باش!» او هم فورا موجود شد. (بنابر اين، ولادت مسيح بدون پدر، هرگز دليل بر الوهيت او نيست.) (59)

روح در آیه ی زیر بفتح را است و به معنی رحمت و بخشش خداست منظور یعقوب در آیه زیر از روح الله که به پسرانش میگوید از روح خدا مایوس نباشید یعنی از رحمت خدا نا امید نباشید

يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ [يوسف : 87]

پسرانم! برويد، و از يوسف وبرادرش جستجو كنيد; و از رحمت خدا مايوس نشويد; كه تنها گروه كافران، از رحمت خدا مايوس مى‏شوند!» (87)

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَيْراً لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَـهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً [النساء : 171]

اى اهل كتاب! در دين خود، غلو (و زياده روى) نكنيد! و در باره خدا، غير از حق نگوييد! مسيح عيسى بن مريم فقط فرستاده خدا، و كلمه (و مخلوق) اوست، كه او را به مريم القا نمود; و روحى از طرف او بود. بنابر اين، به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد! و نگوييد: «(خداوند) سه‏گانه است!» (از اين سخن) خوددارى كنيد كه براى شما بهتر است! خدا، تنها معبود يگانه است; او منزه است كه فرزندى داشته باشد; (بلكه) از آن اوست آنچه در آسمانها و در زمين است; و براى تدبير و سرپرستى آنها، خداوند كافى است. (171)

 دقت در آیه فوق این موضوع را برایمان روشن میسازد که روح از جانب خداست که بسوی مریم فرستاده و بر مریم بشکل بشری نمایان میشود به کلمه وَرُوحٌ مِّنْهُ وروحی از جانب او دقت کنید

روح القدس چیست؟

قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ [النحل : 102]

بگو، روح القدس آن را از جانب پروردگارت بحق نازل كرده، تا افراد باايمان را ثابت‏قدم گرداند; و هدايت و بشارتى است براى عموم مسلمانان! (102)

روح مقدس یا روح پاک در چهار آیه قرآن آمده که در  سه آیه عیسی  را مورد تایید قرار میدهد و در یک آیه خطابش به رسول اکرم محمد است و اینکه آیا روح القدس همان روحی است که آن را به قلب رسول نازل کرد نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ [الشعراء : 193] عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ [الشعراء : 194] روح الامين آن را نازل كرده است (193) بر قلب (پاك) تو، تا از انذاركنندگان باشى! (194)
و اینکه روح القدس همان جبریل است یا نه؟
 قُلْ مَن كَانَ عَدُوّاً لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ [البقرة : 97] بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل باشد او به فرمان خدا، آن را بر قلب تو نازل كرده است; در حالى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‏كند; و هدايت و بشارت است براى مؤمنان.» (97) نمیتوان بروشنی رای داد و حکم روشن و قطعی صادر کرد زیرا همه آنها با ضمایر اشاره دارند که مورد اشاره های آن معلوم نیست آیات را مینویسم اما نتیجه گیری بسیار سخت خواهد بود اما چنانچه ضمیر (ه) اشاره به نزول قران داشته باشد می توان نتیجه گرفت که روح القدس و روح الامین و جبریل در واقع یک نفر هستند

وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقاً تَقْتُلُونَ [البقرة : 87]

ما به موسى كتاب (تورات) داديم; و بعد از او، پيامبرانى پشت سر هم فرستاديم; و به عيسى بن مريم دلايل روشن داديم; و او را به وسيله روح القدس تاييد كرديم. آيا چنين نيست كه هر زمان، پيامبرى چيزى بر خلاف هواى نفس شما آورد، در برابر او تكبر كرديد (و از ايمان آوردن به او خوددارى نموديد); پس عده‏اى را تكذيب كرده، و جمعى را به قتل رسانديد؟! (87)

 إذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ [المائدة : 110]

(به خاطر بياور) هنگامى را كه خداوند به عيسى بن مريم گفت: «ياد كن نعمتى را كه به تو و مادرت بخشيدم! زمانى كه تو را با» روح القدس «تقويت كردم; كه در گاهواره و به هنگام بزرگى، با مردم سخن مى‏گفتى; و هنگامى كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم; و هنگامى كه به فرمان من، از گل چيزى بصورت پرنده مى‏ساختى، و در آن مى‏دميدى، و به فرمان من، پرنده‏اى مى‏شد; و كور مادرزاد، و مبتلا به بيمارى پيسى را به فرمان من، شفا مى‏دادى; و مردگان را (نيز) به فرمان من زنده مى‏كردى; و هنگامى كه بنى اسرائيل را از آسيب رساندن به تو، بازداشتم; در آن موقع كه دلايل روشن براى آنها آوردى، ولى جمعى از كافران آنها گفتند: اينها جز سحر آشكار نيست!» (110)

تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ [البقرة : 253]

آنها رسولانی هستند که بعضی از آنها را نسبت به بعضی دیگر فزونی نعمت دادیم از آنها کسی است که خدا با او سخن گفت و بالا برد امتیازات بعضی را و به عيسى بن مريم، نشانه‏هاى روشن داديم; و او را با «روح القدس تاييد نموديم; (ولى فضيلت و مقام آن پيامبران، مانع اختلاف امتها نشد.) و اگر خدا مى‏خواست، كسانى كه بعد از آنها بودند، پس از آن همه نشانه‏هاى روشن كه براى آنها آمد، جنگ و ستيز نمى‏كردند; (اما خدا مردم را مجبور نساخته; و آنها را در پيمودن راه سعادت، آزاد گذارده است;) ولى اين امتها بودند كه با هم اختلاف كردند; بعضى ايمان آوردند و بعضى كافر شدند; (و جنگ و خونريزى بروز كرد. و باز) اگر خدا مى‏خواست، با هم پيكار نمى‏كردند; ولى خداوند، آنچه را مى‏خواهد، (از روى حكمت) انجام مى‏دهد (و هيچ‏كس را به قبول چيزى مجبور نمى‏كند). (253)

آیا دیگران هم با روح تایید میشوند؟

کمک و همراهی کردن و تایید کردن با روح  در انحصار کسی نیست و در آیات زیر از مورد تایید قرار گرفتن توسط روح و افکنده شدن(فرستاده شدن روح ) بسوی دیگر بنده های خدا هم سخن گفته شده که در دو آیه زیر به آن اشاره میشود

لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [المجادلة : 22]

هيچ قومى را كه ايمان به خدا و روز رستاخيز دارند نمى‏يابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند، هر چند پدران يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندانشان باشند; آنان كسانى هستند كه خدا ايمان را بر صفحه دلهايشان نوشته و با روحى از ناحيه خودش آنها را تقويت فرموده، و آنها را در باغهايى از بهشت وارد مى‏كند كه نهرها از زير (درختانش) جارى است، جاودانه در آن مى‏مانند; خدا از آنها خشنود است، و آنان نيز از خدا خشنودند; آنها «حزب الله اند; بدانيد «حزب الله‏» پيروزان و رستگارانند. (22)

در آیه فوق خدا کسانی را با روح از جانب خودش تایید میکند وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ و با روحى از ناحيه خودش آنها را تقويت فرموده

رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ [غافر : 15]

او درجات (امتیازها) را بالا مى‏برد، او صاحب عرش است، روح را به فرمانش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد القاء مى‏كند تا (مردم را) از روز ملاقات ( روز رستاخيز) بيم دهد! (15) 

در این آیه هم روح است که عامل ارتباط خدا با انسان است و به دستور خدا پیش بنده ها میرود تا با آنها ارتباط برقرار کند

آیا جبریل روح است یا ملک ویا رسول است؟

قُلْ مَن كَانَ عَدُوّاً لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ [البقرة : 97]

بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل باشد او به فرمان خدا، آن را بر قلب تو نازل كرده است; در حالى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‏كند; و هدايت و بشارت است براى مؤمنان.» (97)

مَن كَانَ عَدُوّاً لِّلّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِينَ [البقرة : 98]

كسى كه دشمن خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئيل و ميكائيل باشد (كافر است; و) خداوند دشمن كافران است. (98)

إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ [التحريم : 4]

اگر شما (همسران پيامبر) از كار خود توبه كنيد (به نفع شماست، زيرا) دلهايتان از حق منحرف گشته; و اگر بر ضد او دست به دست هم دهيد، (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور اوست و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنان پشتيبان اويند. (4)

يُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ [النحل : 2]

فرشتگان را با روح بفرمانش بر هر كس از بندگانش بخواهد نازل مى‏كند; (و به آنها دستور مى‏دهد) كه مردم را انذار كنيد; (و بگوييد:) معبودى جز من نيست; از (مخالفت دستور) من، بپرهيزيد! (2)

وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ [الشعراء : 192] نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ [الشعراء : 193] عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ [الشعراء : 194] بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ [الشعراء : 195]

مسلما آن از سوى پروردگار جهانيان نازل شده است! (192) روح امين آن را نازل كرده است (193) بر قلب (پاك) تو، تا از انذاركنندگان باشى! (194) به زبان عربى آشكار (نازل كرد)! (195)

وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحاً مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُوراً نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ [الشورى : 52]

همان گونه (كه بر پيامبران پيشين وحى فرستاديم) بر تو نيز روحى را بفرمان خود وحى كرديم; در حالیکه تو پيش از اين نمى‏دانستى كتاب و ايمان چيست (و از محتواى قرآن آگاه نبودى); ولى ما آن را نورى قرار داديم كه بوسيله آن هر كس از بندگان خويش را بخواهيم هدايت مى‏كنيم; و تو مسلما به سوى راه راست هدايت مى‏كنى. (52)

روح و ملائکه(فرشتگان) نازل میشوند و بالا میروند

تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ [المعارج : 4]

فرشتگان و روح ( فرشته مقرب خداوند) بسوى او بالا میروند در آن روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است! (4)

تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ [القدر : 4]

فرشتگان و «روح‏» در آن شب به اذن پروردگارشان براى (تقدير) هر كارى نازل مى‏شوند. (4)

يُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ [النحل : 2]

فرشتگان را با روح (الهى) بفرمانش بر هر كس از بندگانش بخواهد نازل مى‏كند; (و به آنها دستور مى‏دهد) كه مردم را انذار كنيد; (و بگوييد:) معبودى جز من نيست; از (مخالفت دستور) من، بپرهيزيد! (2)

در روز قیامت روح و ملائکه(فرشتگان) حاضر هستند

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً [النبأ : 38]

« روزى كه «روح‏» و «ملائكه‏» در يك صف مى‏ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‏گويند، و (آنگاه كه مى‏گويند) درست مى‏گويند! (38)

هنگام مرگ این نفس ماست که از ما گرفته میشود و نامی از روح برده نمیشود

طبق آیات قرآن که بروشنی باعقاید خرافی رایج بین مسلمانها و دیگران از اهل کتاب مخالفت میکند هنگام مرگ این روح نیست که از کالبد انسان جدا میشود و از آن گرفته میشود بلکه این نفس انسان است که متوفی میشود یعنی به تمامی گرفته میشود و اصولآ در هیچ کجای قرآن بر خلاف تصورات ذهنی ما نامی از روح انسانی برده نشده بلکه همیشه قرآن از نفس انسانی سخن میگوید و آنچه را ما در پندار خود به روح نسبت میدهیم قرآن به نفس منصوب میکند

اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ [الزمر : 42]

خدا نفوس (جانها) را هنگام مرگ متوفی میکند (میمیراند) ونفس ها یی را كه نمرده‏اند نيز به هنگام خواب مى‏گيرد; سپس نفس های كسانى كه فرمان مرگشان را صادر كرده نگه مى‏دارد ونفوس ديگرى را (كه بايد زنده بمانند) بازمى‏گرداند تا سرآمدى معين در اين امر نشانه‏هاى روشنى است براى كسانى كه انديشه مى‏كنند! (42)

این آیه بروشنی بیان میکند که هنگام مرگ این نفس است که از کالبد ما خارج شده و از ما گرفته میشود

خواب سایه ای از مرگ است

وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [الأنعام : 60]

او كسى است كه شما را در شب (به هنگام خواب متوفا) فوت مى‏کند و از آنچه در روز كرده‏ايد، با خبر است; سپس در روز شما را (از خواب) برمى‏انگيزد; و (اين وضع همچنان ادامه مى‏يابد) تا سرآمد معينى فرا رسد; سپس بازگشت شما به سوى اوست; و سپس شما را از آنچه عمل مى‏كرديد، با خبر مى‏سازد. (60)

آیه فوق میفرماید که در شب ما فوت میکنیم یعنی نفس ما از ما گرفته میشود و برای همین از اتفاقات بی خبر هستیم و گذشت زمان را درک نمیکنیم

پس از مرگ ارتباط انسان با دنیا قطع میشود و از اتفاقات دنیا بی خبر است

داستانی در قرآن هست که دقت در آن مطالب مهمی از دنیای پس از مرگ را برای ما آشکار میسازد

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِـي هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ [البقرة : 259]

يا همانند كسى كه از كنار يك آبادى (ويران شده) عبور كرد، در حالى كه ديوارهاى آن، به روى سقفها فرو ريخته بود، (و اجساد و استخوانهاى اهل آن، در هر سو پراكنده بود; او با خود) گفت: «چگونه خدا اينها را پس از مرگ، زنده مى‏كند؟!» (در اين هنگام،) خدا او را يكصد سال ميراند; سپس زنده كرد; و به او گفت: «چه‏ مدت زمانی را مانده ای ؟» گفت: «يك روز; يا بخشى از يك روز.» فرمود: «نه، بلكه يكصد سال است که درنگ کرده ای! نگاه كن به غذا و نوشيدنى خود (كه همراه داشتى، با گذشت سالها) هيچ‏گونه تغيير نيافته است! (خدايى كه يك چنين مواد فاسدشدنى را در طول اين مدت، حفظ كرده، بر همه چيز قادر است!) ولى به الاغ خود نگاه كن (كه چگونه از هم متلاشى شده! اين زنده شدن تو پس از مرگ، هم براى اطمينان خاطر توست، و هم) براى اينكه تو را نشانه‏اى براى مردم (در مورد معاد) قرار دهيم. (اكنون) به استخوانها(ى مركب سوارى خود نگاه كن كه چگونه آنها را برداشته، به هم پيوند مى‏دهيم، و گوشت بر آن مى‏پوشانيم!» هنگامى كه (اين حقايق) بر او آشكار شد، گفت: «مى‏دانم خدا بر هر كارى توانا است‏». (259)

انسانی که در این آیه دچار شبهه میشود که خدا چگونه استخوانهای پوسیده را زنده میکند خدا او را یکصد سال میمیراند فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ خدا او را يكصد سال ميراند وجالب است که بعد از یکصد سال وقتی دوباره زنده میشود و از او میپرسند چه مدت اینجا مانده ای جواب میدهد یک روز یا قسمتی از روز یعنی درک گذر زمان برای این مرد نا ممکن بوده یعنی با مرگ ارتباطش با دنیایی که در آن زندگی میکند قطع شده و هیچ ارتباطی  بعد از مرگ با این دنیا وجود ندارد و با مرگ تمام ارتباط ما با دنیا قطع میشود و از آن بی خبریم  از آنجایی که خواب سایه ای از مرگ است و در باره آن صحبت کردیم به داستان اصحاب کهف در قرآن توجه کنید

وَكَذَلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِيَتَسَاءلُوا بَيْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَاماً فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَداً [الكهف : 19]

اين‏گونه آنها را (از خواب) برانگيختيم تا از يكديگر سؤال كنند; يكى از آنها گفت: «چه مدت خوابيديد؟!» گفتند: «يك روز، يا بخشى از يك روز!» (و چون نتوانستند مدت خوابشان را دقيقا بدانند) گفتند: «پروردگارتان از مدت خوابتان آگاهتر است! اكنون يك نفر از خودتان را با اين سكه‏اى كه داريد به شهر بفرستيد، تا بنگرد كدام يك از آنها غذاى پاكيزه‏ترى دارند، و مقدارى از آن براى روزى شما بياورد. اما بايد دقت كند، و هيچ كس را از وضع شما آگاه نسازد... (19)

چیزی که در این دوآیه توجه من را جلب میکند اینست که اصحاب کهف هم بعد از سیصد سال و اندی که از خواب بیدار شدند از یکدیگر پرسیدند چه مدت زمان اینجا مانده اید گفتند یک روز یا قسمتی از روز یعنی همان جوابی که  آن مرد در سوره بقره داد یک روز یا قسمتی از روز و معلوم میشود که اصحاب کهف هم در خواب گذر زمان را درک نمیکردند و ارتباطشان با دنیا قطع بوده همین اتفاق در خواب  ما برای ما انجام میپذیرد و ما هنگام خواب گذر زمان را احساس نمیکنیم و افرادی که به هر علتی بیهوش میشوند و یا به کما میروند پس از بهوش آمدن نمیدانند چه مدت زمان بر آنها گذشته است حال به آیه ای دیگر توجه کنید که عیسی میگوید من پس از مرگ نمیدانم که در دنیا چه میگذرد

وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ [المائدة : 116] مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ [المائدة : 117]

و آنگاه كه خداوند به عيسى بن مريم مى‏گويد: «آيا تو به مردم گفتى كه من و مادرم را بعنوان دو معبود غير از خدا انتخاب كنيد؟!»، او مى‏گويد: «منزهى تو! من حق ندارم آنچه را كه شايسته من نيست، بگويم! اگر چنين سخنى را گفته باشم، تو مى‏دانى! تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهى; و من از آنچه در ذات (پاك) توست، آگاه نيستم! بيقين تو از تمام اسرار و پنهانيها باخبرى. (116) من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چيزى به آنها نگفتم; (به آنها گفتم:) خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانى كه در ميان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم; ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى; و تو بر هر چيز، گواهى! (117)

دقت در این دو آیه که گفتگویی بین خدا و عیسی انجام گرفته وقتی خدا از عیسی میپرسد که تو به مردم گفته ای که تو و مادرت را بعنوان دو خدا غیر از خدای واحد پرستش کنند جوابی که عیسی میدهد بسیار تامل بر انگیز است زیرا میگوید تا زمانی که در میان آنها بودم مَّا دُمْتُ فِيهِمْ تو شاهد هستی که فقط فرامین تو را به آنها گفتم و وقتی من را میراندی تو بر آنها مراقب بودی یعنی من دیگر نمیدانم در انجا چه میگذرد و تو هستی که شاهد همه چیز هستی یعنی عیسی اقرار و اعتراف میکند که از وقایع و اتفاقاتی که در جهان میگذرد بی خبر است این که بعد از مرگ ارتباط ما با دنیایی که در آن زندگی میکنیم کاملآ قطع میشود و گذر زمان را درک نمیکنیم جنبه عمومی دارد

إِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ [النمل : 80]

مسلما تو نمى‏توانى سخنت را به گوش مردگان برسانى، و نمى‏توانى كران را هنگامى كه روى برمى‏گردانند و پشت مى‏كنند فراخوانى! (80)

در این آیه هم به رسول میگوید که تو نمیتوانی چیزی را به مرده ها بشنوانی یعنی آنها دیگر نمیتوانند صدای تو را بشنوند و با تو ارتباط بر قرار کنند و یا بالعکس آیات دیگری هم در قرآن هستند که این دیدگاه را تایید میکنند که بدلیل اختصار از آن صرف نظر میکنم و آگر اهل تحقیق مایل باشند آیات را برایشان ارسال میکنم

چرا قرآن میگوید کسانی که در راه خدا کشته شدند را مرده مپندارید؟

وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ [آل عمران : 169]

هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده‏اند، و نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند. (169)

وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ [البقرة : 154]

و به آنها كه در راه خدا كشته مى‏شوند، مرده نگوييد! بلكه آنان زنده‏اند،ولى شما نمى‏فهميد! (154)

همانگونه که با استناد به آیات قرآن قبلآ توضیح دادم با مرگ ارتباط تمام انسانها با دنیا قطع میشود اما این دو آیه میگوید تصور نکنید کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی میخورند باید بدانیم که قرآن نمیگوید که این افراد میتوانند با انسانهای زنده ارتباط بر قرار کنند و میگوید اینها پیش پروردگارشان هستند تمام هستی پیش خداست و نزد خداست زیرا خدا همه جا هست در کهکشانهای بسیار دور دست که ما حتی با تلسکوپهای نوری قوی از دریافت نور انها عاجز هستیم تا بر بلندای کوه ها و ژرفای دریاها خدا همه جا هست و برای درک بهتر  عِندَ رَبِّهِمْ = پیش خدا به آیه ای از قرآن توجه کنید که مسیح ابتدا در این دنیا میمیرد و پس از ان به سمت خدا بالا میرود

إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ ............... [آل عمران : 55]

هنگامى را كه خدا به عيسى فرمود: «من تو را میمیرانم و به سوى خود، بالا مى‏برم و تو را از كسانى كه كافر شدند، پاك مى‏سازم........ (55)

 در این آیه بروشنی بیان میکند که خدا میگوید ای عیسی من ابتدا تو را میمیرانم یعنی تمام ارتباطات زمینی تو را قطع میکنم و پس از آن که مردی تو را بسوی خود بالا میبرم


 در سوره ی مائده ۱۱۶ و ۱۱۷  دیالوک الله و مسیح هست و خدا سوالاتی از مسیح می پرسد و مسیح خود را از دنیا بی خبر می داند و خدا را شاهد همه چیز می داند یعنی کشته شدگان در راه خدا دیگر در این دنیا نیستند

وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿١١٦﴾
و وقتی كه خدا گفت ای عيسی پسر مريم آيا تو به مردم گفتی كه غير از خدا من و مادرم را بعنوان دو خدا اختیار کنید گفت منزهی تو شايسته من نيست كه بگويم آنچه را در آن حقی ندارم اگر آن را می گفتم حتماً آن را می دانستی٫ می دانی آنچه را كه در من است و نميدانم آنچه را در توست زيرا كه قطعاً تو هستی دانای غيبها ﴿۱۱۶﴾
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚوَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١١٧﴾
من به آنها نگفتم مگر آنچه را كه من را به آن دستور دادی كه فقط خدا را عبادت كنيد که پروردگار من و پروردگار شماست و  بر آنها شاهد بودم ماداميكه درمیان آنها بودم سپس وقتيكه مرا متوفی كردی تو مراقب ايشان بودی و تو بر هر چيزی شاهد هستی  ﴿۱۱۷﴾
إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١١٨﴾
اگر عذابشان كنی پس قطعاً آنها بندگان تو هستند و اگر آنها را بيامرزی پس قطعاً تو هستی نيرومند حاكم ﴿۱۱۸﴾ مائده

عزراییل و نام او در قرآن نیامده و فرشته ها هستند که جان انسانها را به فرمان خدا میگیرند

بر خلاف  دیدگاه های غلطی که وسوسه های شیطان  خرافات و افسانه های پیشینیان آن را به باور انسانها القاء میکنند نام عزراییل در قرآن نیست و بر خلاف آموزه های احادیث تعداد کسانی که ما را متوفی میکند و جان انسانها را میکیرند یک نفر نیست بلکه فرشته ها و یا رسولانی هستند که نمایندگی دارند که جان ما را بستانند به آیات دقت کنید در صورت درخواست اهل تحقیق آیات دیگری را هم برایتان ارسال خواهم کرد

قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ [السجدة : 11]

بگو: «فرشته مرگ كه بر شما مامور شده، شما را میمیراند سپس شما را بسوى پروردگارتان بازمى‏گردانند.» (11)

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُوْلَـئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ [الأعراف : 37]

چه كسى ستمكارتر است از آنها كه بر خدا دروغ مى‏بندند، يا آيات او را تكذيب مى كنند؟! آنها نصيبشان را از آنچه مقدر شده (از نعمتها و مواهب اين جهان) می برند; تا زمانى كه فرستادگان ما به سراغشان روند و جانشان را بگيرند; از آنها مى‏پرسند: «كجايند معبودهايى كه غير از خدا مى‏خوانديد؟! (چرا به يارى شما نمى‏آيند؟!)» مى‏گويند: «آنها (همه) گم شدند (و از ما دور گشتند!)» و بر ضد خود گواهى مى‏دهند كه كافر بودند! (37)

وَلَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ [الأنفال : 50]

و اگر ببينى كافران را هنگامى كه فرشتگان (مرگ)، جانشان را مى‏گيرند و بر صورت و پشت آنها مى‏زنند و (مى‏گويند:) بچشيد عذاب سوزنده را (،به حال آنان تاسف خواهى خورد)! (50)

الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [النحل : 28]

کسانی كه فرشتگان (مرگ) جانشان (نفسشان) را مى‏گيرند در حالى كه به خود ظلم كرده بودند! در اين موقع آنها تسليم مى‏شوند (و بدروغ مى‏گويند:) ما كار بدى انجام نمى‏داديم! آرى، خداوند به آنچه انجام مى‏داديد عالم است! (28)

دقت کنید که دردو آیه فوق صحبت از فرشته ها  است که جمع بسته شده اندو فقط یک فرشته نیست که جان انسان را میگیرد الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ کسانی كه فرشتگان (مرگ) جانشان (نفسشان) را مى‏گيرند و همین نشان میدهد باور به این که یک نفر به نام عزراییل که نفس ما را میمیراند تا چه اندازه نادرست است و با دیدگاه قرانی متفاوت است

الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [النحل : 32]

کسانی كه فرشتگان (مرگ) جانشان (نفسشان) را مى‏گيرند در حالى كه پاك و پاكيزه‏اند; به آنها مى‏گويند: «سلام بر شما! وارد بهشت شويد به خاطر اعمالى كه انجام مى‏داديد!» (32)

در این آیه هم مانند ایه قبلی فرشته های مرگ جمع بسته شده اند

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا [الشمس : 7] فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا [الشمس : 8] قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا [الشمس : 9] وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا [الشمس : 10]

و به (نفس)جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظم ساخته، (7) سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام كرده است، (8) كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده; (9) و آن كس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است! (10).

سوال : ایا عیسی روح است در سوره ی ۱۷۱ بیان شده ؟
پاسخ : خیر عیسی روح نیست و ماهیت بشری داشت


سلام علی جان در سوره ی نساء ۱۷۱ منظور از روح عیسی نیست قران می گوید مسیح عیسی بن مریم کلمه ای بود که بسوی مریم افکنده شد و روحی از او بود که بسوی مریم فرستاده شد (مریم آیه ۱۷) که بسیار باید دقت کرد زیرا عیسی بشر است و روح نیست اما میدانیم که روح در قالب یک انسان بسوی مریم فرستاده شد بنا بر این تصور اینکه عیسی روح باشد غلط است
فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَاباً فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَراً سَوِيّاً [مريم : 17]
اما اینکه روح چرا همواره در قران بصورت مفرد امده جای بحث است و جبریل و روح القدس و روح الامین همگی میتوانند یک نفر باشند