هیچ کس در آخرت نمیتواند شفاعت کند
آنگونه که از آیات قرآن فهمیده میشود هیچ یک از پیامبران در روز قیامت نمیتواند کاری را برای خود انجام دهد و این را به روشنی اظهار میکند محمد رسول الله در قرآن کریم
سوره46 احقاف آیه 9
گوید من نمیدانم که چه به سر من می آید و یا چه به سر شما و نمی دانم که با من چه معامله ای می شود و یا با شما چه معامله ای می شود
قل ما كنت بدعا من الرسل و ما ادري ما يفعل بي و لا بكم ان اتبع الا ما يوحى الي و ما انا الا نذير مبين (9) بگو: «من پيامبر نوظهورى نيستم; و نمى دانم با من و شما چه کاری کرده خواهد شد; من تنها از آنچه بر من وحى مى شود پيروى مى كنم، و جزهشداردهنده آشكارى نيستم!» (9) احقاف 9/46
آیات شفاعت 2 دسته اند : محکمات و متشابهات
محکمات همانگونه که قرآن در سوره 3 آیه 7 میگویند مادر کتاب هستند ام الکتاب و آیات متشابه که به زعم و پندار برخی ها شفاعت را تائید میکند در حالی که اینگونه نیست و در این مقاله برای روشن شدن مفهوم آیات شفاعت به برسی آیات محکمات و متشابهات می پردازیم .
آیات محکم :
و انذر به الذين يخافون ان يحشروا الى ربهم ليس لهم من دونه ولي و لا شفيع لعلهم يتقون (51) و به وسيله آن (قرآن)، كسانى را كه از روز حشر و رستاخيز مى ترسند، بيم ده! (روزى كه در آن،) ياور و سرپرست و شفاعت كننده اى جز او ( خدا) وجود ندارد; شايد پرهيزگارى پيشه كنند! (51) انعام 51/6
و ذر الذين اتخذوا دينهم لعبا و لهوا و غرتهم الحياة الدنيا و ذكر به ان تبسل نفس بما كسبت ليس لها من دون الله ولي و لا شفيع و ان تعدل كل عدل لا يؤخذ منها اولئك الذين ابسلوا بما كسبوا لهم شراب من حميم و عذاب اليم بما كانوا يكفرون (70) و رها كن كسانى را كه آيين خود را به بازى و سرگرمى گرفتند، و زندگى دنيا، آنها را مغرور ساخته، و با اين (قرآن)، به آنها يادآورى نما، تا گرفتار اعمال خود نشوند! (و در قيامت) جز خدا، نه ياورى دارند، و نه شفاعت كننده اى! و (چنين كسى) هر گونه عوضى بپردازد، از او پذيرفته نخواهد شد; آنها كسانى هستند كه گرفتار اعمالى شده اند كه خود انجام داده اند; نوشابه اى از آب سوزان براى آنهاست; و عذاب دردناكى بخاطر اينكه كفر مى ورزيدند (و آيات الهى را انكار) مى كردند. (70) انعام 70/6
الله الذي خلق السماوات و الارض و ما بينهما في ستة ايام ثم استوى على العرش ما لكم من دونه من ولي و لا شفيع ا فلا تتذكرون (4) خداوند كسى است كه آسمانها و زمين و آنچه را ميان اين دو است در شش روز آفريد، سپس بر عرش قرار گرفت هيچ سرپرست و شفاعت كننده اى براى شما جز او نيست; آيا متذكر نمى شويد؟ (4) سجده 4/32
ام اتخذوا من دون الله شفعاء قل ا و لو كانوا لا يملكون شيئا و لا يعقلون (43) آيا آنان غير از خدا شفيعانى گرفته اند؟! به آنان بگو: «آيا (از آنها شفاعت مى طلبيد) هر چند مالك چيزى نباشند و درك و شعورى براى آنها نباشد؟!» (43)زمر 43/39
قل لله الشفاعة جميعا له ملك السماوات و الارض ثم اليه ترجعون (44) بگو: «تمام شفاعت از آن خداست، (زيرا) حاكميت آسمانها و زمين از آن اوست و سپس همه شما را به سوى او بازمى گردانند!» (44) زمر 44/39
و اتقوا يوما لا تجزي نفس عن نفس شيئا و لا يقبل منها شفاعة و لا يؤخذ منها عدل و لا هم ينصرون (48) و از آن روز بترسيد كه كسى مجازات ديگرى را نمى پذيرد و نه از او شفاعت پذيرفته مى شود; و نه غرامت از او قبول خواهد شد; و نه يارى مى شوند. (48) بقره
و اتقوا يوما لا تجزي نفس عن نفس شيئا و لا يقبل منها عدل و لا تنفعها شفاعة و لا هم ينصرون (123) از روزى بترسيد كه هيچ كس از ديگرى دفاع نمى كند; و هيچگونه عوضى از او قبول نمى شود; و شفاعت، او را سود نمى دهد; و (از هيچ سوئى) يارى نمى شوند! (123) بقره
ياايها الذين آمنوا انفقوا مما رزقناكم من قبل ان ياتي يوم لا بيع فيه و لا خلة و لا شفاعة و الكافرون هم الظالمون (254) اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از آنچه به شما روزى داده ايم، انفاق كنيد! پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن، نه خريد و فروش است و نه دوستى و نه شفاعت و كافران، خود ستمگرند (254) بقره 254/2
فما تنفعهم شفاعة الشافعين (48) از اين رو شفاعت شفاعت كنندگان به حال آنها سودى نمى بخشد. (48) مدثر48/74
فما لنا من شافعين (100) (افسوس كه امروز) شفاعت كنندگانى براى ما وجود ندارد، (100) شعرا 100/26
کڪ
وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَ‌ادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ وَتَرَ‌كْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَ‌اءَ ظُهُورِ‌كُمْ ۖ وَمَا نَرَ‌ىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَ‌كَاءُ ۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿۹۴﴾
و البته به تنهایی پیش ما آمدید همانگونه که اولین بار شما را خلق کردیم و پشت سرتان ترک کردید آنچه را به شما بخشیده بودیم و با شما شفیعان شما را نمی بینیم همان کسانی که شما آنها را به گمان خود (با قدرتی که فقط مخصوص خداست) شریک می کردید قطعاً میان شما و (شفیعانتان) بریده شد و آنچه را گمان می کردید از شما گم شد ﴿۹۴﴾ انعام
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّـهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّـهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿١٨﴾
و غیر از خدا چیزهایی را پرستش میکنند که نه ضرری برای آنها میرسانند و نه سودی برا یشان دارد و میگویند اینها شفیعان ما در پیش خدا هستند بگو ایا شما به خدا خبر و آ گاهی میدهید آنچه را که در آسمانها و زمین نمی داند منزه است او و برتر وبالاتر از آنچه که با او شریک میکنند ﴿۱۸﴾ یونس
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾
آیا غیر از خدا برای خود شفیعانی بر گرفتند بگو و اگرچه که (شفیعان شما) مالک چیزی نباشند و عاقل هم نباشند ؟ ﴿۴۳﴾
قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾
بگ و شفاعت همگی فقط مخصوص خداست ملکوت (مالکیت) آسمانها و زمین برای اوست سپس بسوی او باز گردانده میشوید ﴿۴۴﴾
وَإِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾
و وقتی که خدا به تنهایی یاد کرده شود قلبهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند نفرت پیدا میکند و وقتی که کسانی غیر از او (خدا) با او (خدا) خوانده شود (برای حاجت خواستن) ناگهان آنها (مشرکین) خشنود می گردند ﴿۴۵﴾ زمر
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ ﴿١٢﴾
و روزی که ساعت (قیامت) بر پا داشته شود مجرمان نا امید میشوند ﴿۱۲﴾
وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ ﴿١٣﴾
و برای آنها شریکانی نباشد که آنها را شفاعت کنند و آنها به شریکان خود کافر می گردند ﴿۱۳﴾
همانگونه که از آیات فوق که بسیار محکم و مستدل بیان گردیداند شفاعت مخصوص خداوند است و کسی نمی تواند غیر از خداوند شفاعت کند و تمام شفیعانی که در ذهن و گمان ما وجود دارند و ما فکر میکنیم برای ما کاری انجام میدهند از نظر قرآن باطل و خرافی است
برسی آیات متشابه :
قبل از برسی آیات متشابه را که در مورد شفاعت در قرآن موجود است لازم میدانم به قسمتی از باور های ما که بر خلاف اعتقادات قرآنیست بپردازم برای ما اینگونه بیان شده که در روز قیامت خداوند بر تخت پادشاهی نشسته و پیامران _ ائمه _ شهدا و صالحین در کنارتخت او ایستاده و انسانها هنگام عبور از مقابل آنها توسط آنها بخشیده می شوند و هر یک ازآنها ارادتمندان خود و یا محبان خود را میبخشد و می آمرزد در حالی که بنا بر گفته قرآن که در آیات متعددی بیان شده در روز قیامت هر کسی بار خود را بر می دارد و هیچکس نمی تواند به کس دیگری کمک کند
سوره فاطر 35آیه18
و لا تزر وازرة وزر اخرى و ان تدع مثقلة الى حملها لا يحمل منه شيء و لو كان ذا قربى انما تنذر الذين يخشون ربهم بالغيب و اقاموا الصلاة و من تزكى فانما يتزكى لنفسه و الى الله المصير (18) هيچ گنه كارى بار گناه ديگرى را بر دوش نمى كشد; و اگر شخص سنگين بارى ديگرى را براى حمل گناه خود برای کمک بخواند، چيزى از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزديكان او باشد! تو فقط كسانى را بيم مى دهى كه از پروردگار خود در پنهانى مى ترسند و نماز را برپا مى دارند; و هر كس پاكى (و تقوا) پيشه كند، نتيجه آن به خودش بازمى گردد; و بازگشت (همگان) به سوى خداست! (18)
در آنروز همه از یک دیگر فرار میکنند حتی پدر به فکر فرزند نیست سوره عبس 80آیه35 الی37
يوم يفر المرء من اخيه (34) و امه و ابيه (35) و صاحبته و بنيه (36) لكل امرئ منهم يومئذ شان يغنيه (37) در آن روز كه انسان از برادر خود مى گريزد، (34) و از مادر و پدرش، (35) و زن و فرزندانش; (36) در آن روز هر كدام از آنها وضعى دارد كه او را كاملا به خود مشغول مىسازد! (37)
وقرآن میگوید : خداوند کسی را در حکم خود شریک نمیکند
سوره کهف 18 آیه 26
.........و لا يشرك في حكمه احدا (26)......... و او هيچ كس را در حكم خود شركت نمى دهد!» (26)
کسی نمیتواند خدا را ببیند نه در دنیا و نه در آخرت
برخی از ما اینگونه تصور میکنیم که در آخرت خدا را می بینیم در حالی از آیات قرآنی اینگونه فهمیده می شود که ما قدرت دیدن خداوند را نداریم نه در این جهان و نه در جهان آخرت بطوری که در قرآن وقتی موسی از خداوند میخواهد که خدایاخودت را به من نشان بده خداوند از کلمه لن ترانی استفاده میکند در کلام عرب کلمه لن نفی ابد است یعنی هرگز مرا نخواهی دید
سوره اعراف 7 آیه 143
و لما جاء موسى لميقاتنا و كلمه ربه قال رب ارني انظر اليك قال لن تراني و لكن انظر الى الجبل فان استقر مكانه فسوف تراني فلما تجلى ربه للجبل جعله دكا و خر موسى صعقا فلما افاق قال سبحانك تبت اليك و انا اول المؤمنين (143) و هنگامى كه موسى به ميعادگاه ما آمد، و پروردگارش با او سخن گفت، عرض كرد: «پروردگارا! خودت را به من نشان ده، تا تو را ببينم!» گفت: «هرگز مرا نخواهى ديد! ولى به كوه بنگر، اگر در جاى خود ثابت ماند، مرا خواهى ديد!» اما هنگامى كه پروردگارش بر كوه جلوه كرد، آن را همسان خاك قرار داد; و موسى مدهوش به زمين افتاد. چون به هوش آمد، عرض کرد«خداوندا! منزهى تو (از اينكه با چشم تو را ببينم)! من به سوى تو بازگشتم! و من نخستين مؤمنانم!» (143)
درایه فوق خداوند بروشنی به موسی میگوید که هرکز مرا نخواهی دید این بدان معنیست که بشر قادر به دیدن خدا نیست و با توجه به آیاتی که در پی خواهد امد در میابیم که از دیدگاه آیات متشابه قرآن شفاعت یک پیام آمرزش از جانب خداوند است که توسط رسولان خداوند که در آخرت توسط خداوند انتخاب میگردند به بنده گان ابلاغ می شود وشفاعت یک قدرت آمرزش نیست که به بنده ای داده شود که هرکه را که دوست داری ببخش و بیامرز زیرا که آمرزش فقط و فقط مخصوص الله است اگر قرار باشد که ما خداوند را نبینیم در آن جهان نیز خداوند با ما مانند این جهان سخن خواهد گفت
خدا در اخرت هم با ما مانند این جهان سخن خواهد گفت
سوره شورآ42 آیه 51
و ما كان لبشر ان يكلمه الله الا وحيا او من وراء حجاب او يرسل رسولا فيوحي باذنه ما يشاء انه علي حكيم (51) و در توان هيچ انسانى نيست كه خدا با او سخن گويد، مگر از راه وحى يا از پشت حجاب، يا رسولى مى فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحى مى كند; چرا كه او بلندمقام و حكيم است! (51)
بر مبنای این آیه قرآن چنانچه اگر خداوند بخواهددر آخرت به ما بگوید که گناهان ما بخشیده شده به همین سه طریق با ما سخن خواهد گفت زیرا ما توانایی دیدن خدا را نداریم و رسولانی این پیام را به ما ابلاغ میکنند که بر خلاف تصور مااین افراد را ما انتخاب نمیکنیم و نمیتوانیم برای خدا تکلیف کنیم که فلانکس شفیع من است این رسولان را خدا انتخاب میکند و با اجازه خدا این پیام را به ما ابلاغ میکنند و ما نمیدانیم که آنها چه موجوداتی هستند که خدا انتخابشان میکند و اندیشه ای که امروز به غلط میان ما رواج دارد و ما افراد و اشخاصی را برای خود انتخاب میکنیم ودر باورهای غلط و غیر قرانی خود آنها را معصوم یعنی عاری از هر گونه گناهی میدانیم که خود این هم خلاف آیات قران است زیرا (در قران هیچکس معصوم نیست )واز انها طلب شفاعت میکنیم و یا در مقبره ها و امامزاده ها به خاک ذلت می افتیم و از انها طلب یاری و شفاعت داریم این در حالیست که خدا میگوید او هر لحظه با ماست
حدید آیه 4
........ و هو معكم اين ما كنتم و الله بما تعملون بصير (4)........ و هر كجا باشيد او با شماست و خدا به هر چه مى كنيد بيناست 4
حتی از رگ گردن به ما نزدیکتر است
ق آيه 16
و لقد خلقنا الانسان و نعلم ما توسوس به نفسه و نحن اقرب اليه من حبل الوريد (16) و ما انسان را آفريده ايم و مى دانيم كه نفس او چه وسوسهایى به او مى كند و ما از شاهرگ [او] به او نزديكتريم 16
و خدا هر لحظه صدای ما را میشنود و دعاهای ما را جواب میدهد
بقره 2 آيه 186
و اذا سالك عبادي عني فاني قريب اجيب دعوة الداع اذا دعان فليستجيبوا لي و ليؤمنوا بي لعلهم يرشدون (186) و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مى كنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند 186
و ما حق نداریم اربابانی غیر از خدا داشته باشیم حتی از پیامبران و فرشته ها
عمران 3 ايه 80
و لا يامركم ان تتخذوا الملائكة و النبيين اربابا ا يامركم بالكفر بعد اذ انتم مسلمون (80) و نه اينكه به شما دستور دهد كه فرشتگان و پيامبران رابعنوان اربابان خود انتخاب كنيد. آيا شما را، پس از آنكه مسلمان شديد، به كفر دعوت مى كند؟! (80)
شفاعت یک پیام آمرزش است از جانب خداوند
تمامی اینگونه اعتقادات و رفتار ماازهمان اندیشه های جاهلی بت پرستان قدیم ریشه میگیرد که آیات قرآن آن را نفی میکند بنابر این شفاعت یک پیام آمرزش است از جانب خدا وند که به بنده ابلاغ میشود که آمرزیده شدی و خدا گناهانت را بخشید واین پیام شفاعت فقط مخصوص خداست و هیچ کس نمیتواند در این امر دخالت کندوخدا این پیام را توسط رسولانی که خودش ا انتخاب میکند و نه ما انسانها به بنده گان ابلاغ میکند این پیام به بنده میگوید که خدا تو را مورد عفو وبخشش قرار داد و گناهان تو را بخشید فقط همین و به هیچ کس قدرت آمرزش دیگران داده نمیشود که هرکس را خواستی ببخش و همانگونه که در این دنیا رسولان و پیامبران را خدا انتخاب میکند و ما در آن دخالتی نداریم در آخرت هم خدا رسولانش را خودش انتخاب میکند و ما دخالتی در آن نداریم پس اگر کسی بگوید فلانکس و یا فلان اشخاص شفیعان ما در روز قیامت هستند سخنش مقابل و بر خلاف قرآن است
آیات متشابه
سوره مریم 19 آیه 87
لا يملكون الشفاعة الا من اتخذ عند الرحمن عهدا (87) آنان هرگز مالك شفاعت نيستند; مگر كسى كه نزد خداوند رحمان، عهد و پيمانى دارد. (87)
دقت در این آیه کاملا متوجه میشویم که مالک پیام شفاعت فقط کسانی هستند که عهد و پیمانهای خدا را رعایت کرده اند و به انها عمل کرده اند اینها مالک شفاعت شدن هستند و نه شفاعت کردن دیگران که این کار فقط مخصوص خداست این آیات هرکز نمیگویند که این اشخاص میتوانند دیگران را ببخشند و یا بیامرزند بلکه با دریافت پیام امرزش از جانب خداوند فقط گناهان خودشان آمرزیده میشود
زخرف 43 آیه86
و لا يملك الذين يدعون من دونه الشفاعة الا من شهد بالحق و هم يعلمون (86) كسانى را كه غير از او مى خوانند قادر بر شفاعت نيستند; مگر آنها كه شهادت به حق داده اند و بخوبى آگاهند! (86)
این آیه نیز مانندآیه قبل بحث از مالکیت شفاعت شدن و نه شفاعت کردن کسانی است که بحق شهادت داده اند و خودشان هم میدانند و پیام آمرزش خدا را دریافت کرده اند که بخشیده شده اند واینطور نیست که بتوانند کسی را ببخشند
بقره 2 آیه 255
......... من ذا الذي يشفع عنده الا باذنه يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و لا يحيطون بشيء من علمه الا بما شاء............... (255)........... كيست كه در نزد او، جز به فرمان او شفاعت كند؟ آنچه را در پيش روى آنها ( بندگان) و پشت سرشان است مىداند; (و گذشته و آينده، در پيشگاه علم او، يكسان است.) و كسى از علم او آگاه نمى گردد; جز به مقدارى كه او بخواهد......... (255)
در این آیه بروشنی میگوید که کسی توانایی و قدرت امرزش کسی را در پیشگاه خدا ندارد که و کسی نمیتواند حامل پیام آمرزش باشد مگر گسانی که با اجازه خداوند مامورند که پیام بخشش خدا را به بنده گان برسانند
انبیا 21آیه 28
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَداً سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ [الأنبياء : 26] لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ [الأنبياء : 27] يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و لا يشفعون الا لمن ارتضى و هم من خشيته مشفقون (28) او اعمال امروز و آينده و اعمال گذشته آنها را مى داند; و آنها جز براى كسى كه خدا راضى (به شفاعت براى او) است شفاعت نمى كنند; و از ترس او بيم ناكند. (28)
اگر در ایات دقت کنیم در میابیم که برخی میگویند آن رسولان که حامل پیام شفاعت هستند فرزندان خدا هستند که خدا میگوید آنها بنده گانی با کرامت هستند که قبل ازدستور خدا سخنی نمیگویند و فقط به فرمان او عمل میکنند وفقط دستورات خدا را انجام میدهند و پیام آمرزش خدا (شفاعت) رابه کسی ابلاغ نمی کنند مگر برای کسی که خدا از او راضی باشد وآن رسولان حامل پیام شفاعت از ترس خدا در هراسند
طه 20 آیه 109
يومئذ لا تنفع الشفاعة الا من اذن له الرحمن و رضي له قولا (109) در آن روز، شفاعت هيچ كس سودى نمى بخشد، جز كسى كه خداوند رحمان به او اجازه داده، و به گفتار او راضى است. (109)
روزی که شفاعت (پیام آمرزش) هیچ کس سودی به کسی نمیدهد مگر گسی که خدای مهربان برای او اجازه داده که این پیام را دریافت داردوامرزیده شود و از سخن او خشنود باشد
نجم 53 آیه 26
و كم من ملك في السماوات لا تغني شفاعتهم شيئا الا من بعدان ياذن الله لمن يشاء و يرضى (26) و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمى بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26)
و چه بسیار فرشتگانی که نمیتوانند این پیام آمرزش (شفاعت) را به کسی ابلاغ کنند مگر بعد از آنکه خدااجازه دهد بر هر کس که بخواهد و از او راضی باشد میبینیم که در این ایه هم فقط دستور خداست که اجازه شفاعت را صادر میکند و فرشتگان حامل پیام خدا هستند و فقط پیام شفاعت را ابلاغ میکنند
یس 36آیه 23
ا اتخذ من دونه آلهة ان يردن الرحمن بضر لا تغن عني شفاعتهم شيئا و لا ينقذون (23) آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند، شفاعت آنها كمترين فايده اى براى من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد! (23)
در این آیه هم میگوید خود رسول میگوید اگر من غیر از خدا دنبال شفیعان دیگری باشم و خدا ضرری را برای من بخواهد شفاعت انها هیچ سودی برای من نخواهد داشت
دقت در آیات فوق روشن میسازد که شفاعت فقط مخصوص خداست و ما حق نداریم هیچ کسی را غیر از خداوند بعنوان شفیع انتخاب نماییم
پیامبران فرشته گان مومنین قدرت آمرزش و توصیه ای یا شفاعتی را در پیشگاه خدا ندارد
با توجه به آیات متشابه به خوبی در میابیم که کسی در پیامبران فرشته گان مومنین قدرت آمرزش و توصیه ای یا شفاعتی را در پیشگاه خدا ندارد زیرا خداوند هم داناست و هم حکیم است و اندیشه قرآن به ما میگوید : که تمام شفاعت از آن خداوند است که در آخرت یا به ما وحی میشود یا به طریق رسولان رسولانی که خداوند در آخرت تعیین میکند به ما میرسد و حتی ملائکه و روح هم حق سخن گفتن ندارند مگر با اجازه خداوند و قرآن کریم اندیشه بت پرستان را که در زمان پیامران گوناگون وجود داشته و به آن معتقد بودند معادل شرک می داند
روم30 آیه 13
و يوم تقوم الساعة يبلس المجرمون (12) و لم يكن لهم من شركائهم شفعاء و كانوا بشركائهم كافرين (13) آن روز كه قيامت برپا مى شود، مجرمان در نوميدى و غم و اندوه فرو مى روند! (12) و براى آنان شفيعانى از معبودانشان نخواهد بود، و نسبت به معبودهايى كه آنها را همتاى خدا قرار داده بودند كافر مى شوند! (13)
انعام6 ایه 94
و لقد جئتمونا فرادى كما خلقناكم اول مرة و تركتم ما خولناكم وراء ظهوركم و ما نرى معكم شفعاءكم الذين زعمتم انهم فيكم شركاء لقد تقطع بينكم و ضل عنكم ما كنتم تزعمون (94)
و همان گونه كه شما را نخستين بار آفريديم [اكنون نيز] تنها به سوى ما آمده ايد و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پشتسر خود نهاده ايد و شفيعانى را كه در [كار] خودتان شريكان [خدا] مى پنداشتيد با شما نمى بينيم به يقين پيوند ميان شما بريده شده و آنچه را كه مى پنداشتيد از دست شما رفته است 94
بنده خدا
ارسال شده توسط Karim Eslami
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر