آیا به آسمان نمینگرند که ما آن را چگونه بر افراشتیم (قرآن)

آیا به آسمان نمینگرند که ما آن را چگونه بر افراشتیم (قرآن)
نیروی گرانش در سیاهچاله ها بحدی قویست که همه چیز را بدرون خود میکشد حتی نور هم در دام این نیرو می افتد و نمیتواند از آن بگریزد

حکمت چیست ؟


حکمت چیست ؟
برخی از اصحاب مذاهب با افتراء و کذب سخنانی را به محمد رسول الله نسبت میدهند که در بسیاری موارد حتی با قرآن در تضاد و تناقض است و بر گرفته از اسراییلیات قوم یهود است آنها با بیاناتی سعی میکنند که احادیث خود را در برابر قرآن قرار داده و آنها را پر رنگ تر از قران جلوه دهند آنها به زبان میگویند که قران فصل الخطاب است اما در عمل احادیث خود را به قران ترجیح میدهند و اگر جایی احادیث آنها با قران هم خوانی نداشت حکم خدا در قران را براحتی کنار میگذارند و از احادیث خود ساخته پیروی میکنند مثلآ حکم قرآن در باره ی زنا یکصد ضربه شلاق است که بر مرد و زن زناکار باید زده شود این حکم بروشنی در سوره ی نور امده
الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ [النور : 2]
زن زناکار ومرد زناکار را به هر کدام یکصد ضربه شلاق که جنس آن از پوست هست بزنید و در دین خدا نسبت به اندو مهربانی اتخاذ نکنید اگر شما به خدا و روز آخر ایمان دارید و باید گروهی از مومنین شاهد عذاب آن دو باشند 2
این تنها و تنها حکمی است که در قران راجع به مرد و زن زنا کار داده شده اما کتابهای حدیث با بهره گیری از اسراییلیات حکم سنگسار صادر میکند که بر ضد حکم خدا در قرآن است
اینها برای توجیه دروغ پردازی های خود میگویند کتاب خدا و حکمت در قران آمده و این به معنی قرآن و احادیث است آنها افتراهای خود به رسول گرامی اسلام را حکمت می نامند که در تضاد و تناقض کامل در بسیاری از احکام قران است که به یکی از انها اشاره کردم در حالیکه حکمت در قران احکامی است که از جانب خداوند حکیم بیان میشود در اینجا آیاتی از سوره ی اسرائ را برایتان مینویسم که قران میگوید انها از حکمت است باشد که پیروان اسراییلیات دین یهود که نا آگاهانه  در دام مفسدین و محرفین گرفتار شده اند متذکر شوند و مومنین به آیین ابراهیم حنیف بر ایمانشان افزوده گردد
لاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَـهاً آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَّخْذُولاً [الإسراء : 22]
با خدا الهه ی  دیگری قرار نده که سرزنش شده و یاری نشده زمین گیر می شوی 22
وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيماً [الإسراء : 23]
و پروردگارت حکم کرد که غیر از او را پرستش نکنید و به پدر و مادر نیکی کنید و اگر هنگام پیری هر دوی آنها یا یکی از آنها پیش تو آمدند به آنها نق نزنید (غرغر) نکنید و آنها را مایوس بر نگردانید (آنها را از خود نرانید) و به آن دو (پدر و مادر)سخنی بزرگوارانه بگویید 23
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيراً [الإسراء : 24]
و برای رسیدن به آن دو (پدر و مادر) بالهای فروتنی از رحمت را نرم کن و بگو ای پروردگارمن به آن دو رحم کن همان گونه که من را در کودکی پرورش دادند 24
وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِيراً [الإسراء : 26]
و به خویشاوند حقش را بده و به بی نوا و آواره (حقشان را بدهید) و مال را ریخت و پاش نکنید که آن را  تلف کنید 26
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُوراً [الإسراء : 27]
البته ریخت و پاش کننده ها برادران شیطان هستند و شیطان برای پروردگارش انکار کننده است  27
وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاء رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّيْسُوراً [الإسراء : 28]
و اگر از آنها برای رسیدن به رحمتی از پروردگارت روی بگردانی که امید آن را داری پس به آنها سخنی آسان (قرآن را) بگو 28
وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَّحْسُوراً [الإسراء : 29]
 و نه آنکه دستت را بسته به گردنت قرارنده و نه آنکه و آن را گشوده دار آنقدر گشاده که چیزی در آن باقی نماند (نه خست به خرج ده و نه دستو دل بازی کن) که زمین گیر شوی سرزنش شده ی حسرت کشیده 29
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً [الإسراء : 30]
البته پروردگارت برای هر کس که میخواهد روزی را گشایش میدهد و به اندازه و مقدار می دهد (به هر کس میخواهد) مطمئن باشید که او به احوال بنده هایش آگاه و بیناست 30
وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءاً كَبِيراً [الإسراء : 31]
و فرزندان خود را از ترس تنگدستی (فقر) نکشید ما به آنها و به شما روزی میدهیم اگر آنها را بکشید قطعآ مرتکب خطایی بزرگ شده اید 31
وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاء سَبِيلاً [الإسراء : 32]
31 وبه رابطه ی نامشروع جنسی (زنا) نزدیک نشوید که البته آن فحشا و کار بسیار بدی است 32
وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَاناً فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُوراً [الإسراء : 33]
و نفسی را که خدا حرامش کرده نکشید مگر به (حکم) حق (کسی را کشته باشد ویا مرتکب فساد شده باشدو.........) و هر کس مظلوم کشته شود پس ما برای سرپرستش تسلطی قرار دادیم (قصاص حق خانواده و سرپرست مقتول است اگر بخواهد میبخشد و اگر بخواهد قصاص میکند) پس در کشتار اسراف نکنید (فقط قاتل را مجازات کنید و خانواده و بستگان قاتل مصون هستند و نباید کشته شوند ) البته او (فردی که مظلوم کشته شده) یاری شده است 33
وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولاً [الإسراء : 34]
33 و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به آنچه که آن نیکوتر است تا زمانیکه به رشد و بلوغ برسد و به عهد خود وفا کنید که از عهد و پیمان شما سوال خواهد شد 34
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً [الإسراء : 35]
و پیمانه و ترازو را وقتی چیزی را وزن می کنید به تمام بدهید و با ترازوی درست و سالم وزن کشی را انجام دهید که آن بهتر و در تاویل نیکو تر است 35
وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً [الإسراء : 36]
و از چیزی که به آن دانش نداری (و در باره ی آن نمیدانی) دنباله روی نکن که حتمآ از شنوایی و بینایی و ادراک همه ی آنها مورد پرسش قرار می گیرند 36
وَلاَ تَمْشِ فِي الأَرْضِ مَرَحاً إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً [الإسراء : 37]
و در زمین با غرور و ادعا راه نرو که تو هرگز نمی توانی زمین را پاره کنی و هرگز ( در تنومندی و هیکل ) به بلندی کوهها نمی رسی  37
كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً [الإسراء : 38]
همه ی آن (آنچه در بالا برایت خوانده شد) گناه است و در پیشگاه پروردگارت نا خوشایند است 38
ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلاَ تَجْعَلْ مَعَ اللّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتُلْقَى فِي جَهَنَّمَ مَلُوماً مَّدْحُوراً [الإسراء : 39]
(تمام آنچه در بالا برایت خوانده شد) آن از حکمت است آنچیزی که پروردگارت بسوی تو وحی میکند و با خدا الهه ی دیگری قرار نده  که در جهنم  نکوهش شده ی طرد شده افکنده می شوی  39
همانگونه که در آیات فوق متذکر میشود این احکام حکمت هستند و قرآن میگوید که انها حکمت هستند از این دست آیات باز هم در قران هست که حکمت را ترویج میکنند و حکمت از جانب خدای حکیم است و نه باورهای غلطی که منسوب به رسول بصورت افترا و دروغ بیان میشود که وجود مبارک رسول هم از این مفتریان بیزار است

هیچ نظری موجود نیست: