حکم مرتد و کافردر قرآن قتل نیست اجبار در دین نیست

                  حکم مرتد در قرآن قتل نیست

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿54﴾
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد هر كس از شما از دين خود برگردد (مرتد شود)به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى‏آورد كه آنان را دوست مى‏دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى‏كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى‏ترسند اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مى‏دهد و خدا گشايشگر داناست (54)  مائده

مرتد بمعنی بازگمشت و باز گرداندن است کسی که از دین خود برگردد و به چیز دیگری اعتقاد پیدا کند مرتد نامیده میشود در قوانین پیروان ادیان گذشته مانند یهود و نصاری مجازات کسی که مرتد میشد مرگ بود که به طرق مختلف مانند سوزاندن سنگسار کردن از کوه پرت کردن ومصلوب کردن و.........این حکم در باره فرد مرتد اجرا میشد و احادیث بر گرفته از همین فرهنگ و باورهای غلط و ضد احکام الهی بگونه ای همین احکام را که در تضاد کامل با حکم خدا در قرآن است را بنام قوانین اسلامی ترویج میکنند این در حالیست که فرامین خدا در قرآن خط بطلانی بر این باورها و اعتقادات غلط میکشد و هرکس در عقیده و اندیشه آزاد است

يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ [البقرة : 217]

                از تو در باره ماهى كه كارزار در آن حرام است مى‌پرسند. بگو: «كارزار در آن، گناهى بزرگ و باز داشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او و باز داشتن از مسجدالحرام [=حج‌]، و بيرون راندن اهل آن از آنجا، نزد خدا [گناهى‌] بزرگتر، و فتنه [=شرك‌] از كشتار بزرگتر است.» و آنان پيوسته با شما مى‌جنگند تا -اگر بتوانند- شما را از دينتان برگردانند. و كسانى از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند، آنان كردارهايشان در دنيا و آخرت تباه مى‌شود، و ايشان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

                                     اسلام دین اجبار نیست

به آیات زیر توجه کنید

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ [الغاشية : 21] لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ [الغاشية : 22]

پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‌اى.21 بر آنان تسلّطى ندارى،22

وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ.................... [الكهف : 29]

و بگو: «حق از پروردگارتان [رسيده‌] است. پس هر كه بخواهد بگرود و هر كه بخواهد انكار كند، .............29

وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعاً أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ [يونس : 99]

و اگر پروردگار تو مى‌خواست، قطعاً هر كه در زمين است همه آنها يكسر ايمان مى‌آوردند. پس آيا تو مردم را ناگزير مى‌كنى كه بگروند؟99

وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقاً فِي الأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِي السَّمَاء فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ [الأنعام : 35]

و اگر اعراض كردنِ آنان [از قرآن‌] بر تو گران است، اگر مى‌توانی حفره ای در زمين يا نردبانى در آسمان بجويى تا معجزه‌اى [ديگر] برايشان بياورى [پس چنين كن‌]، و اگر خدا مى‌خواست قطعاً آنان را بر هدايت گِرد مى‌آورد، پس زنهار از نادانان مباش.

إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ [القصص : 56]

در حقيقت، تو هر كه را دوست دارى نمى‌توانى راهنمايى كنى، ليكن خداست كه هر كه را بخواهد راهنمايى مى‌كند، و او به راه‌يافتگان داناتر است.56

وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَولِيَاء اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ [الشورى : 6]

و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته‌اند، خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان وکیل نيستى.6

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ [الكافرون : 1] لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ [الكافرون : 2] وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ [الكافرون : 3] وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ [الكافرون : 4] وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ [الكافرون : 5] لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ [الكافرون : 6]

بگو: «اى كافران،1 آنچه مى‌پرستيد، نمى‌پرستم.2 و آنچه مى‌پرستم، شما نمى‌پرستيد.3 و نه آنچه پرستيديد من مى‌پرستم.4 و نه آنچه مى‌پرستم شما مى‌پرستيد. 5 دين شما براى خودتان، و دين من براى خودم.6

در قرآن کریم بر خلاف تعلیمات احادیث جعلی منصوب به پیامبر هرگز در مورد کسانی که مانند مسلمانان نمی اندیشند و با مسلمانها نمی جنگند حکمی داده نشده خواه کافر باشند یا مشرک و یا مرتد جنگ و پیکار فقط با کسانی است که با شما میجنگند چه مسلمان باشند یا اهل کتاب و چه کافر و مشرک یا مرتد باشند

                  فقط با کسانی بجنگی که با شما میجنگند وبه کسی تجاوز نکنید

                                          خدا متجاوزین را دوست ندارد

وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ [البقرة : 190]

در راه خدا فقط با کسانی که با شما پیکار میکنند پیکار کنید و (به کسی)  تجاوز نکنید که خدا تجاوز کاران را دوست ندارد190

اما اینان هم اگر دست از جنگ کشیدند شما هم دست بکشید که خدا آمرزنده و مهربان هست

فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ [البقرة : 192] وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ [البقرة : 193]

و اگر بازايستادند(دست از جنگ کشیدند)البته خدا آمرزنده مهربان است.192 با آنان بجنگيد تا ديگر فتنه‌اى نباشد، و دين، مخصوص خدا شود. پس اگر دست (از جنگ)برداشتند،دشمنی جز بر ستمكاران روا نيست.

وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ [الأنفال : 61]

و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست.61

اما با کسانی که با مومنان نجنگیده و آنها را از خانه و کاشانه اشان بیرون نکرده اند خداوند دستور برو نیکی و عدالت میدهد

لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ [الممتحنة : 8] إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ [الممتحنة : 9]

[اما] خدا شما را از كسانى كه در [كار] دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده‌اند، باز نمى‌دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد، زيرا خدا دادگران را دوست مى‌دارد.8 فقط خدا شما را باز مى‌دارد با كسانى كه در [كار] دين با شما جنگ كرده و شما را از خانه‌هايتان بيرون رانده و در بيرون‌راندنتان با يكديگر همپشتى كرده‌اند. که آنان را به سرپرستی بر کیریدو هر كس آنان را به سرپرستی خود گيرد، آنان همان ستمگرانند.

حتی کسانی که در میدان جنگ به مومنان پناه می آورندخدا دستور به پناه دادن و حمایت کردن از آنها میدهد

وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْلَمُونَ [التوبة : 6]

و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود؛ سپس او را به مكان امنش برسان، چرا كه آنان قومى نادانند.6

إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً [النساء : 90]

مگر كسانى كه با گروهى كه ميان شما و ميان آنان پيمانى است، پيوند داشته باشند، يا نزد شما بيايند در حالى كه سينه آنان از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خود، به تنگ آمده باشد. و اگر خدا مى‌خواست، قطعاً آنان را بر شما چيره مى‌كرد و حتماً با شما مى‌جنگيدند. پس اگر از شما كناره‌گيرى كردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افكندند، [ديگر] خدا براى شما راهى [براى جنگ] بر آنان قرار نداده است.90

دقت و تفحص در آیات فوق ما را به این نتایج میرساند که خداوند هرکز کسی را بدلیل داشتن عقیده و نظر حتی اگر مخالف خدا باشد محکوم به مرگ نمیکند و این قدرت را دارد که اگر بخواهد همه انسانها بدون استثناء ایمان بیاورند و از او تبعیت کنند اما سنت آفرینش ایجاب می کند که انسانها با انتخاب عقیده نگرش خود را در هستی آزادانه داشته باشند که مسیر تکامل در تضارب افکار و عقاید شکل میگیرد و به مقصود نهایی (الله) میرسد

                                                                                                  بنده خدا